Het dwarsniveau van de Lijnlaser met Schietlood, Groene Lichtstraal Zelf Nivellerend 180 van het Lasergraden Niveau

Het dwarsniveau van de Lijnlaser met Schietlood Groene Lichtstraal Zelf Nivellerend 180 van het Lasergraden Niveau

1.description

Een niveau van de laserlijn is een hulpmiddel combinerend een waterpas en/of een schietlood met een laser om een nauwkeurig horizontale of verticale verlichte lijn op een oppervlakte te tonen het niveau van de laserlijn tegen wordt gelegd. De niveaus van de laserlijn worden gebruikt waar nauwkeurige verticals en horizontals, typisch in de bouw en de cabinetry industrieën worden vereist. Sommige modellen zijn goedkoop genoeg voor doe-het-zelf- toepassingen.

De laserstraal wordt gewaaid om een dunne vliegtuigstraal nauwkeurig horizontaal of te produceren verticaal, eerder dan een nauwkeurig vastgestelde straal. De as van de laser wordt gecompenseerd van de muur, zodat een nauwkeurig vastgestelde straal parallel met en compensatie van de muur, zou zijn en het niet zou verlichten; de gewaaide straal zal de muur snijden, creërend een nauwkeurig horizontale (of de verticaal) verlichte lijn langs het.

De machine is opstelling die het ingebouwde waterpas of het schietlood gebruiken, en de lijn langs de oppervlakte is dan gewaarborgd om nauwkeurig horizontaal of verticaal te zijn aan binnen een bepaalde tolerantie, die of in millimeter per meter of fracties van een duim over een gespecificeerde afstand in voeten wordt gespecificeerd. Een geavanceerder apparaat kan aan binnen 0,3 mm/m nauwkeurig zijn; terwijl de laag-Beëindigenmodellen aan 1,5 mm/m. dichter kunnen zijn.

De verlichte lijn is noodzakelijk absoluut recht, zodat het lijnniveau als richtliniaal kan worden gebruikt; bijvoorbeeld, om te zien of is een plank scheefgetrokken, zelfs als niet horizontaal.

2.laser

Een laser is een apparaat dat licht door een proces van optische versterking uitzendt dat op de bevorderde emissionof elektromagnetische straling wordt gebaseerd. De term „laser“ kwam voort als acroniem voor „lichte versterking door bevorderde emissie van straling“. De eerste laser werd gebouwd in 1960 door Theodorus II H. Maiman bij het Onderzoeklaboratoria van Hughes, die op het theoretische werk door Charles Hard Townes en Arthur Leonard Schawlow worden gebaseerd.

Een laser verschilt van andere bronnen van licht in zoverre dat het licht coherent, ruimte en tijdelijk uitzendt. De ruimtecoherentie laat een laser toe om aan een strakke vlek worden geconcentreerd, toelatend toepassingen zoals laserknipsel en lithografie. De ruimtecoherentie staat smal ook een laserstraal toe om over grote afstanden (collimatie) te blijven, toelatend toepassingen zoals laserwijzers. De lasers kunnen hoge tijdelijke coherentie ook hebben, die hen toestaat om licht met een zeer smal spectrum uit te zenden, d.w.z., zij kan één enkele kleur van licht uitzenden. De tijdelijke coherentie kan worden gebruikt om pulsesof licht te veroorzaken zo zoals plotseling een femtosecond.

Onder hun vele toepassingen, worden de lasers gebruikt in optische diskdriven, laserprinters, en streepjescodescanners; DNA die instrumenten, vezeloptische en beschikbare ruimte optische mededeling rangschikken; van de laserchirurgie en huid behandelingen; snijdende en lassende materialen; de apparaten van de militaire en wetshandhaving om doelstellingen te merken en rangeand snelheid te meten; en de vertoningen van de laserverlichting in vermaak.